پرستار بچه کیست؟

اصطلاح پرستار بچه برای توصیف سرپرست متخصص در کار با نوزادان استفاده می شود. با این حال ، در برخی مکان ها متخصصان مراقبت از نوزاد نیز به عنوان پرستار بچه نامیده می گردد. پرستار بچه پرستار بچه ای باتجربه و آموزش های گسترده در زمینه ها و مهارت های مراقبت از نوزاد است.

پرستار بچه یک حرفه ی غیر پزشکی است که وقتی بچه از بیمارستان به خانه می آید ، هم زمان با او وارد خانه می شود.

یک پرستار شبانه یا یک پرستار بچه متخصص مراقبت از نوزاد است که به والدین جدید در چند هفته اول زندگی در خانه کمک می کند. آنها همچنین “متخصصان مراقبت از نوزادان” نامیده می شوند، آنها معمولاً شب ها کار می کنند ، بچه را تغذیه و تغییر می دهند تا مادر و پدر بتوانند کمی استراحت داشته باشند. در حالی که آنها به عنوان پرستار بچه خوانده می شوند، ممکن است آنها با آموزش پزشکی مجوز داشته و ثبت نام کنند.

موسسه پرستاری مهرگان

با این حال، آنها در زمینه مراقبت از نوزادان و توسعه از جمله تغذیه، آموزش خواب ، CPR ، مدیریت چند برابر و درمان نیازهای ویژه پریمیاها یا نوزادانی که وضعیت پزشکی خاصی دارند، دارای تخصص هستند. برخی از پرستاران بچه در طی چند هفته اول پس از تولد توسط والدین استخدام می شوند و برخی دیگر از والدین نیز پیش از زایمان پرستار را رزرو می کنند، و بعد والدین را در بیمارستان می بینند و بعضی اوقات آنها  بچه را همراهی می کنند.

پرستاران بچه معمولاً برای چند هفته کمک خانواده ها هستند، اگرچه برخی از آنها برای ماه ها برای نگهداری بچه می مانند. در هنگام استخدام پرستار بچه حتما نیاز خود را در نظر بگیرید که چه نوع پرستاری می خواهید چون یک پرستار فقط مراقبت از نوزاد را بر عهده دارد و پرستار بچهی هست که از قبل از بدو تولد نوزاد همراه مادر بوده و تخصص های لازمه را جهت کنترل و راهنمایی های درمانی لازم را به خانواده می دهند و بعد فارغ شدن مادر همراه مادر و نوزاد برای اقدامات درمانی و نگهداری از نوزاد هستند.

ورود او به منزل شما می تواند برای هر یک از خانواده ها به دلیلی صورت بگیرد :

• اولین تجربه زایمان مادر باشد و تجربه ای در مراقبت از نوزاد نداشته باشد.
• والدین قصد ادامه تحصیل داشته باشند.
• مادر دچار بیماری شود و توانایی نگهداری از فرزند را نداشته باشد.
• والدین هر دو شاغل باشند.
• و …

پرستار بچه به طور کلی برای مراقبت های روزانه از نوزاد جدید شما برای چند هفته تا چند ماه و یا تا سال های متمادی کمک شما خواهند بود. آنها می توانند به درخواست شما ساعتی، روزانه و یا به صورت 24 ساعته باشند. یک پرستار بچه در این حوزه آموزش های لازم را دیده و دارای مدارک مربوطه است. بعضی از پرستاران بچه مدرک CPR و یا مدارک دیگری دارند که در روند استخدام آنها بسیار تاثر گذار است. هر پرستار بچه با دیگری تفاوت دارد به دلیل اینکه طیف وسیعی از تجربه های مراقبت از نوزادان و بچهان را دارند. که این تجارب عملی باعث دانش کنونی او درمورد شیوه های پذیرفته شده در مراقبت از نوزادان، از جمله پشتیبانی از شیردهی، CPR و کمک های اولیه نوزاد و دانش مربوط به رشد زودرس در بچه را دارند.

خدماتی که در پرستاری از بچه برای دلبند شما ارائه می گردد، طبق برنامه ریزی دقیق و تفکیک شده و در چهار چوب های تعیین شده قبلی رشد می کند . پرستارهای بچه بسته به نیاز خانواده ها و مشخصات و ویژگی های بچهان اعزام می شوند.

مشخصه ها و ویژگی هایی از قبیل:   سن،قد،وزن،وضعیت روحی و جسمانی ،داشتن بیماری های خاص و … می باشد.

پرستاران بچه برای همه رده های سنی بچه باید سلامت بهداشتی را فراهم و رعایت کنند به دلیل اینکه سیستم ایمنی بچهان تکامل پیدا نکرده و در مقابل خطرهای بیماری زا احتمالی بسیار آسیب پذیر می باشد. پس همواره در زمان استخدام پرستار باید شایسته ترین انها و نزدیک ترین فرد با مشخصه های بچهتان را انتخاب کنید.

 به چه نحوی بچه تان را برای آغاز برنامه مراقبت از بچه در منزل آماده کنید؟

• امکان دارد که عادی شدن شرایط برای بچهتان چندین روز طول بکشد.
• این رفتار کاملا طبیعی می باشد ولی حتما باید به علائم و نشانه های ناسازگاری را مورد توجه قرار بدهید.
• حتما دلیل ناسازگاری بچه را در صورت تکلم و تشخیص دادن خوب و بد از اوو جویا شوید.
• ذهنیت بچه را برای این روز آماده کنید.
• هر روز با بچهتان درباره اموری که در روز انجام داده بکیند تا بداند این روند نگهداری بد نمی باشد.
• برای ایجاد محیطی جدید بچه را از پیش آماده کنید.

مهارت های دیگر پرستار بچه شامل:

• در نگهداری از بچه بسیار مراقب، متمرکز و هوشیار خواهد بود،
• می تواند تعویض پوشک، استحمام و تغذیه بچه را به شما یاد دهد یا این کار را برای شما انجام دهد،
• امور روزمره و یا شبانه بچه از جمله تغذیه ، خواب و رفتار را با والدین برقرار خواهد کرد،
• به والدین آموزش می دهد و می آموزد که نوزاد خود را از نظر رشد و نمو و خصوصیات او درک کنند،
• به والدین در تهیه برنامه / روال معمول با بچه کمک می کند،
• در صورت درخواست توصیه هایی را ارائه می دهد،
• حمام اسفنجی و وان را به بچه یاد می دهد،
• نیازها و روال های مراقبت از نوزاد را درک می کند،
• در حالی که مادر در حال استراحت است، غذای شبانه بچه را تدارک می بینند،
• روشهای آروغ زدن را آموزش می دهند و یا خود این امور را انجام می دهند،
• پشتیبانی از شیردهی مادرانی که خود به نوزاد شیر می دهند،
• تهیه و تمیز کردن شیشه شیر های بچه یا نوزاد را بر عهده دارند،
• مراقبت از ناف و ختنه را آموزش داده و انجام می دهند،
• آموزش خواب و …

پرستاران بچه به طور کلی مسئولیت وظایف خانگی غیر مرتبط با نوزاد جدید یا مراقبت از سایر فرزندان خانواده را بر عهده ندارد. لطفا در مورد انتظارات خود صحبت کنید و سطح راحتی او را در مورد کارهای اضافی درک کنید.

در اینجا نمونه ای از سؤالات متداول درباره پرستار بچه آورده شده است:

1- مدت اقامت معمولی برای یک پرستار بچه چقدر است؟

اقامت پرستار بچه کاملا توسط خانواده ها تصمیم گیری می شود که چه مدت پرستار مراقب نوزاد  یا بچه شما باشد. این را بدانید که جایگاه پرستار بچه از نظر طبیعت کاری موقتی است. این زمان می تواند بین 2 هفته تا چندین سال بنا به نیاز و مراقبت های ویژه در صورت نیاز باشد.

2. آیا پرستار بچه برای بچه من یک برنامه تنظیم می کند؟

اگر شما مایل باشید تا برنامه ای برای بچهتان صورت بگیرد پرستاران بچه این امر را انجام می دهد. اما اگر ترجیح می دهید با برنامه ای که خود تنظیم می کند کار نکنید ، پرستار بچه در برنامه ای که برای بچه خود می خواهید قرار می گیرد و آن را انجام می دهد. زمانی که شما درخواست پرستارِ بچه از ما داشته باشید در مورد پرستاری که بهترین گزینه برای شما باشد صحبت خواهیم کرد.

3. هنگامی که من از مراقبت 24 ساعته استفاده می کنم ، چه زمانی پرستار بچه می خوابد؟

پرستار بچه هنگام خواب بچه می خوابد. مرسوم است كه در هر دوره 24 ساعته 4 تا 5 ساعت استراحت مجاز است، كه در آن می تواند تصمیم به خوابیدن یا ترك محل کار خود کند.

 4- چه اقامتی برای پرستار بچه مورد نیاز است؟

برای مراقبت 24 ساعته، پرستاران بچه هنگام خواب بچه میخوابد. مرسوم است که یک تخت مناسب برای پرستار بچه تهیه کنید (توصیه می کنیم از تشک هوا استفاده کنید). انتخاب شما این است که پرستار بچه در اتاق با بچه یا در یک اتاق جداگانه زندگی کند که مانیتور اتاق بچه در اتاقش است بخوابد. برای شیفت های یک شبه می توانید از پرستار بچه بخواهید که در اتاق بچه بماند و یا می توانید در یک اتاق جداگانه بماند که مانیتور اتاق بچه در اتاقش است، که او بتواند بعد از سایر وظایفش بخواند .

5- آیا من نیاز به تهیه وعده های غذایی پرستار بچه دارم؟

برای مراقبت 24 ساعته مرسوم است که غذای پرستار بچه را تهیه کنید. برای مراقبت های شبانه لازم نیست، اما در صورت تمایل می توانید میان وعده ها و نوشیدنی هایی را برای پرستار بچه در اختیارش بگذارید، یا به او اجازه دهید تا غذاها یا نوشیدنی های مورد علاقه خود را بیاورد. لطفاً در مورد تمام قوانین آشپزخانه با پرستار بچه خود صحبت کنید.

6- آیا می توانم پرستار بچه را با خانواده خود در تعطیلات به سفر ببرم؟

بله ، اطمینان حاصل کنید که قبل از استخدام با شما توافق می کند. تمام هزینه های غذا ، مسافرت و غیره پرستار بچه بر عهده خانواده است.

7. حقوق پرستار بچه چگونه پرداخت می شود؟

خانواده وظیفه دارند مبادرت به پرداخت حقوق مستقیم پرستار بچه در پایان هر هفته و یا ماه با توجه به میزان ساعات و حقوق مورد توافق انجام دهند. یا از مرکز مورد استخدام بخواهید تا امور مالی پرستاران بچه را بر عهده بگیرد و یا از طریق وکیل خانوادگی این امر را انجام دهید، انتخاب با شماست.

8- آیا پرستار بچه در تعطیلات کار می کنند؟

برخی از پرستار بچه در تعطیلات کار می کنند. این موضوع قبل از استخدام باید مورد بحث قرار گیرد.

9- وقتی پرستار بچه در تعطیلات کار می کنند، آیا حقوق دریافتی آنها با روز عادی فرق می کند؟

بله در مورد این مسئله باید با مرکز استخدامی پرستار بچه خود صحبت کنید تا نحوه محاسبه را توضیح بدهند.

10- آیا نیاز به پرداخت مالیات بر پرستار بچه خود دارم؟

برای کلیه امور مالیاتی و حقوق و دستمزد ، خانواده باید با حسابدار خود مشورت کند. ما می توانیم یک ارائه دهنده حقوق و دستمزد را برای صحبت با شما پیشنهاد کنیم و آنها می توانند از طریق مشاوره رایگان تلفنی، روند کار را راهنمایی کنند.

سؤالاتی که باید از یک متخصص مراقبت از نوزادان در زمان مصاحبه بپرسید :

شما می توانید قبل از زایمان برای استخدام پرستار بچه خود اقدام کنید و یا بعد از زایمان و یا هر سنی که بچهتان دارد و زمانی که شما نیاز به پرستار را احساس می کنید استخدام را انجام می دهید. پرستار بچه شیرخوار فردی است که تجربه عملی گسترده ای با نوزادان دارد. یک پرستار بچه می توانند حمایت بزرگی برای والدین که تجربه اول و یا خانواده هایی که چندین فرزند دارند باشند.

یک پرستار بچه در بسیاری از موارد می تواند به والدین کمک کند، از جمله مواردی همچون:

• نحوه حمام کردن،
• پوشک،
• نحوه استفاده از وان و وسایل حمام،
• نحوه تغذیه و اجابت مزاج بچه،
• نحوه کج کردن و آرام کردن و ناف و ختنه بچه.
• و کلا مراقبت مناسب را آموزش می دهد.

پرستاران بچه در حالی که مادر برای استراحت آماده می شود، تغدیه بچه شیر خشک و یا … آماده می کند. مصاحبه هنگام انتخاب یک متخصص مراقبت از نوزاد یا پرستار بچه شیرخوار بسیار مهم است.

پرستار بچه ایمنی را تضمین می کند

بسیار حائز اهمیت است که یک پرستار بچه نسبت به بچه تازه متولد شده نهایت دقت و احتیاط را داشته باشد. این موارد شامل اطمینان از ایمن بودن بچهان در گهواره ای که مطابق با استانداردهای کمیسیون ایمنی محصول مصرف کننده می باشند و یا در یک صندلی نوسانی مخصوص یا شیرخوار حضور داشته و به درستی در اتومبیل چسبانده شود. همچنین یکی دیگر از وظایف پرستار بچه آموزش والدین و سرپرستان در مورد قوانین مربوط به نوزادان است و همچنین آموزش روش های مراقبت از نوزادان به صورت ایمن به هر یک از اعضای خانواده می باشد.

در این لیست سؤالات پیشنهادی برای پرسیدن از پرستاران بچه در طی مصاحبه تلفنی یا حضوری ارائه شده است :

• پیش زمینه
• چه مدتی است که شما پرستار بچه هستید؟
• بیشتر مدت زمان کاری شما به چه میران بوده است؟
• چند مورد پرستاری از  بچه را در رزومه کاری خود دارید؟
• آیا تجربه کار با چند بچه ، دوقلو ، سه قلو را دارید؟
• آیا شما یک RN معتبر هستید؟
• آیا شما متخصص مراقبت از نگهداری از بچهان هستید؟
• آیا گواهینامه CPR را دریافت کرده اید؟ چه زمانی؟
• کار هایی که پرستار بچه در زمان مراقبت باید انجام بدهد چیست؟
• برای سرگرمی یا آرام کردن بچه چه کارهایی انجام می دهید؟ آیا شما برای بچه لالایی و یا کتاب می خوانید؟
• آیا بچه را برای مدت طولانی می توانید نگه دارید؟
• آیا با گریه کردن بچه مشکل دارید؟ چه مدت می توانید تحمل کنید؟
• آیا در مورد خواب بچه
• در اتاق خود نظری دارید؟
• موارد مربوط به زمان و هزینه پرستار بچه
• چگونه می خواهید پرداخت کنید؟
• چه زمانی می خواهید پرداخت کنید (روزانه ، آخر هفته و غیره)
• چه موقع در دسترس هستید؟
• آیا شما کاری قبل از موعد مقرر دارید یا کمی بعد از اتمام وقت کاری که به پایان می رسد؟ اگر بله ، اگر زود یا دیر آمدم چطور؟
• کمک های پرستار بچه در تغذیه شامل چه مواردی می باشد؟
• آیا می توانید به من در شیردهی کمک کنید؟
• آیا تجربه ای در زمینه پمپاژ و مکمل ها دارید؟
• نظر شما در مورد مکمل با فرمول در دوران شیردهی چیست؟
• وظایف پرستار بچه در خصوص خواب بچهان
• آیا می توانید به خواب بچه کمک کنید؟
• روش شما برای نگهداری بچه در هنگام خواب چیست؟
• آیا در مواردی کار کرده اید که بچه در اتاق با والدین بوده است؟ وقتی بچه در اتاق والدین بود ، رویکرد شما برای تغذیه و خوابیدن چه بود؟
• فکر می کنید شروع برنامه خواب برای بچه باید از چند سالگی باشد؟
• ویژکی هایی که پرستار بچه حتما باید داشته باشد چیست؟
• آیا تجربه ای با کولیک دارید؟
• آیا تجربه ای در مورد آپنه خواب دارید؟
• آیا تجربه ای در رابطه با ریفلاکس دارید؟
• آیا در زمینه عفونت گوش تجربه ای دارید؟
• آیا تجربه ای با کار با بودن دوربین در اتاق بچه دارید؟
• آیا تجربه آلرژی دارید؟
• نگرانی های پزشکی
• آیا من را در جلسات پزشک بچه همراهی خواهید کرد؟
• آیا شما در مراقبت از آلت تناسلی ختنه شده تجربه دارید؟
• چگونه می توانید از شکم نوزاد مراقبت کنید؟
• چرا کار با بچهان را دوست دارید؟
• در مورد کار با والدین برای اولین بار چه چیزی را چالش برانگیز یا دشوار می دانید؟
• چگونه گزارش مفصلی درباره بچه و روز آن ارائه می کنید؟
• آیا به طور کلی مجله ای را برای بچه نگه داشته اید؟ اگر اینطور نیست ، آیا در صورت درخواست ، ژورنال مفصلی را دارید؟
• آیا اگر بچه دار شدم به فرزندان بزرگترم کمک می کنم؟
• آیا شما در شستشوی لباس بچه کمک خواهید کرد؟
• چند ساعت در روز استراحت می کنید؟
• آیا در روز تعطیل، جایگزینی برای خود ترتیب می دهید؟
• آیا وعده های غذایی خاصی برای پرستار وجود دارد که می خواهید او را در خانه نگه دارید؟
• آیا می توانید 3 مرجع اصلی برای تماس ارائه بدهید تا در روند مصاحبه بنده را یاری کنند؟

ما می دانیم که واگذار کردن مراقبت از فرزند شما به یک فرد خارج از خانواده می تواند دلهره آور باشد. با این وجود، ممکن است شما از این آگاهی برخوردار باشید که کدام پرستار مناسب مراقبت از فرزندتان است. کلیه پرستاران عزیز بدون استثنا موظف هستند مراجع محکمی در زمینه مراقبت از بچه و شواهد قابل توجهی از تجربه گسترده مراقبت از نوزادان و بچهان ارائه دهند. ما همچنین بررسی های سوء پیشینه جنایی را انجام می دهیم و شخصیت، خلق و خو و نامناسب کاندیداهای جدید را با دقت ارزیابی می کنیم تا بتوانند با فرزندان کار کنند.

منبع: پرستار بچه

بیشتر بدانید: پرستار سالمند

عصبانیت در بچه ها را جدی بگیرید

خشم نیز مانند دیگر احساسات در انسان و بچه ها وجود دارد اما اگر این احساس را نتواند کنترل و مدیریت کند والدین باید شاهد لجبازی، بی‌احترامی، پرخاشگری و قشقرق در کودک خود باشند. این عصبانیت را می‌تواند به شکل دعوا و آزار با سایرین نشان دهد که نباید از آن غافل شوید. این عصبانیت می‌تواند ناشی از مشکلات تحصیلی، طرد از سمت همسالان خود و سلامت روانی ضعیف باشد. محدوده سنی کج خلی در بچه ها قالباً از 18 ماهگی شروع و در چهار سالگی شروع به کاهش می‌کند اما در بعضی موارد ممکن است حتی بعد از این محدوده نیز ادامه پیدا کند.

علت عصبانیت در بچه ها

عصبانیت در بچه ها به دلیل این است که در بعضی موارد ریشه در خلق و خوی کودک دارد و یا کودک به دلیل  فقدان مهارت‌های کلامی با والدین خود کج خلقی می‌کند و یا دلیل این عصبانیت می‌تواند برای جلب توجه والدین خود باشد. جالب است بدانید این عصبانیت دلیل علمی نیز دارد.

یکی از دلایل علمی آن این است که قشر پیشانی نارس یا PFC از چهار سالگی شروع به رشد می‌کند جالب است بدانید که وظیفه این قسمت شناخت اجتماعی، رفتار ارتباطی و رفتار اخلاقی را تنظیم می‌کند که به طور کامل در بچه ها بالغ نمی‌شود و باعث عصبانیت در آنها می‌شود.

دلیل بعدی سیستم لیمبیک است. این سیستم وظیفه کنترل احساسات را دارد احساساتی مثل ترس، ناامیدی، خشم و شادی. به دلیل نابالغ بودن این سیستم بچه ها نوپا گیج و ناتوان می‌کند و کودک نمی‌تواند به طور دقیق احساسات خود را بیان کند و منجر به عصبانیت او می‌شود. این دوره تا بیش از چهار سالگی نیز ادامه پیدا می‌کند.

راه حل‌هایی برای کنترل عصبانیت در بچه ها

در قدم اول می توانید به او بی‌توجه باشید به طوری که میل ندارید به بی ادبی‌اش  عکس‌العمل نشان دهید اما این راهکرد در زمانی کودک به خودش آسیب می‌زند و یا اوقات تلخی می‌کند، مؤثر نیست.

در قدم بعدی محکم باشید و بگذارید کودک بداند زمانی که شما می‌گویید نه، از تصمیم خود منصرف نخواهید شد.

کودک شما ممکن است نه شما را نپذیرد و این باعث بیشتر شدن عصبانیت او شود در این صورت شما نباید او را از خود دور کنید. ارتباط با آنها برای کاهش عصبانیت کودک می‌تواند مفید باشد.

برای کودک خود گزینه‌هایی برای انتخاب قرار بدهید مثلاً می‌توانید غذاهای مورد علاقه اش را امتحان کنید یا اینکه چه بازی‌ها و فعالیت‌هایی را دوست دارد انجام دهد با این روش حس خوبی به کودک خود منتقل کرده‌اید و کودک این احساس را دارد که انتخاب‌های او دیده شده و از بین نرفته است.

زمانی که کودک سعی دارد با شما ارتباط برقرار کند سعی کنید با پرسیدن چند سؤال ساده بفهمید که او چه می‌خواهد و به طور آسان‌تری آن را بیان کند این روش باعث می‌شود کودک آرامتر شود.

ترفندهایی برای برخورد با عصبانیت در بچه ها

اشک فرزند خود را متوقف نکنید. حتماً گریه کردن کودکتان برای شکا دردناک خواهد بود اما سعی در توقف آن نکنید زیرا گریه کردن باعثت ترشح هورمون استرس می شود که بعد از گریه کردن ممکن است حالت بهتری داشته باشد.

در برخورد با عصبانیت کودک خود زیاده‌روی نکنید. کودک شما باید بداند خانه برای او پناهگاهی امن است که می‌تواند احساسات خود را بدون نگرانی بیان کند و همچنین مورد حمایت والدین نیز قرار می‌گیرد.

اما اگر عصبانی شدید و زیاده روی کردید از کودک خود عذرخواهی کنید و بگذارید بداند همه انسان‌ها مرتکب اشتباه می‌شوند و جای نگرانی نیست.

عوارض عصبانت در بچه ها

اگر کج خلقی در کودک شما شدید باشد این موضوع می‌تواند به این مشکل اساسی تبدلی شود. عصبانیت در بچه ها سالم به طور معمول 10 تا 11 دقیقه طول می‌کشد. اما اگر کودک شما مبتلا به افسردگی یا اختلالات کم توجهی بیش فعالی یا اختلال مخالفت باشد این زمان بیش از 25 دقیقه طول می‌کشد.

این عصبانیت باعث تنش و اضطراب می‌شود و باید از یک متخصص کمک بگیرید.

چه زمانی باید از پزشک کمک بگیرید

در زمان عصبانیت کودک با والدین یا مراقبشان و یا حتی اسباب بازی خود تند رفتار می‌کند.

از عمد و برای جلب توجه ممکن است به خود آسیب بزند مثلاَ سرش را به دیوار بکوبد و یا گاز بگیرد.

عصبانیت بیش از 25 دقیقه و یا در طول روز بیش از 5 بار عصبانی شود.

و یا اینکه بعد از اتمام عصبانیت کودک هنوز آرام نشده و قادر به آرام شدن نیست.

شما باید همیشه برای آرام کردن فرزند او به او جایزه بدهید یا به بیان ساده‌تر برای آرم کردن او به او رشوه بدهید.

برای مراجعه به پزشک به هیچ عنوان مردد نباشید زیرا سلامت روانی کودک نیز مانند سلامت فیزیکی او بسیار مهم و اهمیت‌دار است و به توجه نیاز دارد.

اما اگر کودک شما فقط برای جلب توجه شما کج خلقی می‌کند نگران نباشید و بگزارید این دوره نیز سپری شود.

 پرستار بچه

منبع: موسسه پرستاری طنین

با بچه های ODD چگونه رفتار کنیم؟

در صورتی که در یک کلینیک روان شناسی کودک و نوجوان فعالیت می کنید حتما بارها دیده اید والدین مراجعه کننده معمولا صحبتشان را این طور شروع می کنند: بچه های این دوره و زمانه بد شده اند حوصله نوجوانان امروزی را نداریم، زمانی که ما بچه بودیم... و یا حتی پدران و مادرانی که خسته از بحث های بی پایان با کودک یا نوجوان، به دنبال راه حلی برای کنترل وضع نابسامان ارتباطی خود و فرزندانشان هستند.

فرزندانی که با کوچک ترین تلنگری از کوره در می روند و بحث می کنند، از درخواست های بزرگ تر سرپیچی می کنند و از همه بدتر برای اشتباهات خود دیگران را سرزنش می کنند و گفت و گو را با ناسزا تمام می کنند. حقیقت این است که دفاع از خواسته های خود و مقابله با خواسته های دیگران برای رشد طبیعی اهمیت اساسی دارد و همین رفتار مقابله ای در دو برهه از رشد در سنین 18 تا 24 ماهگی و دیگری ابتدای نوجوانی، برای برقراری خودمختاری و ایجاد هویت ضروری است و بیانگر تلاش برای کسب استقلال است

در صورتی که شدت این نوع رفتارها بیشتر از حد باشد و موجب نارضایتی دائمی بزرگ ترها و تخریب عملکرد کودک شود، اختلال O.D.D محسوب می شود. از والدین انتظار می رود که به جای انکار مشکل و سرپوش گذاشتن بر آن، در همان دوران کودکی این اختلال را از یک لجبازی ساده و طبیعی افتراق دهند تا از تبدیل شدن آن به مشکلات پیچیده تر و بروز حوادث غیرقابل جبران مانند اعتیاد و... جلوگیری شود.

اختلال O.D.D چیست و در چه مواقعی باید به این اختلال شک کنیم؟

O.D.D   به معنای اختلال دفاعی مقابله ای است و والدین کودک یا نوجوانی که اغلب خشمگین و تحریک پذیر است برای هرچیزی جر و بحث راه می اندازد، رفتار کینه توزانه و انتقام جویانه دارد، بیش از حد زودرنج و حساس است فعالانه و عمدا از انجام درخواست های والدین سر باز می زند، باعث ناراحتی آنها می شود، در اشتباه ها و مشکلات خود دیگران را مقصر می داند و آنها را سرزنش می کند، باید به این اختلال شک کنند زیرا این رفتارهای مقابله جویانه معمولا در برابر افراد بزرگسالی رخ می دهد که کودک یا نوجوان با آنها آشناست؛ مانند والدین و در مواردی نیز معلمان و اولیای مدرسه.

گاهی هم این رفتارها فقط با والدین دیده می شود و در دیگر موقعیت ها رفتار کودک یا نوجوان کاملا موجه است، بنابراین ممکن است این کودکان در هنگام معاینه بالینی نشانه های اندکی بروز دهند یا اصلا علامتی نشان ندهند پس دقت والدین و آگاهی آنها در تشخیص اهمیت بالایی دارد. 

  چرا برخی از کودکان دچار این اختلال می شوند؟

معمولا اولین سوالی که والدین از خود می پرسند این است که از میان این همه کودک، چرا فرزند من دچار اختلال نافرمانی مقابله ای است؟ واقعیت این است که شواهد کمی مبنی بر ارثی بودن اختلال ODD وجود دارد و نتایج اغلب مطالعات نقش محیط را در ایجاد این اختلال نشان می دهند؛ مثلا تعارض های زناشویی والدین؛ یعنی دستورهای متناقض والدینی که در شیوه تربیت فرزند و قانونگذاری ها به تفاهم نرسیده اند، والدینی که فرزندان خود را قبول ندارند، آنها را تایید نمی کنند، به آنها محبت نمی کنند، درکشان نمی کنند و مسائل را برایشان توضیح نمی دهند و بدون هیچ توضیحی آنها را تنبیه می کنند، در بروز  مشکل ODD نقش اساسی دارد.

اگر به داد کودک ODD نرسیم چه آینده ای در انتظار اوست؟

با وجود هوش کافی، این کودکان به دلیل نداشتن مشارکت، مقاومت در مقابل توقع دیگران و اصرار بر حل مشکلات بدون کمک اطرافیان، معمولا منزوی می شوند، در مدرسه پیشرفتی ندارد و حتی امکان مردود شدن را هم دارند. آنها از روابط انسانی لذت نمی برند و رفتارشان در عملکرد تحصیلی و روابط اجتماعی آنها طوری اختلال ایجاد می کند که احترام معلم ها و دوستان خود را از دست می دهند. این شکست ها باعث می شود که احساس بی کفایتی و افسردگی کنند. مشکلات ثانوی که ممکن است با آن مواجه شوند هم عبارتند از: پایین بودن اعتماد به نفس، خلق ا فسرده و در نوجوانان گاهی گرایش به سوء مصرف الکل و موارد روانگردان.

برای کنترل این اختلال باید چه کار کرد؟

همانطور که گفته شد این اختلال ها نه تنها کودک و خانواده او را در زمان حال درگیر می کند، بلکه آینده ناخوشایندی را برای او و اطرافیانش رقم می زند. متاسفانه بیشتر والدین، پس از مدتی کشمکش نافرجام، خسته و مستاصل می شوند و به اصطلاح برای آرام کردن اوضاع نابسامان و قشقرق ها و جیغ و فریادها، کوتاه می آیند، غافل از اینکه این کوتاه آمدن در برابر رفتار آزاردهنده کودک، مانند تقویت کننده مثبت عمل می کند و عامل مهمی برای ادامه رفتارهای کودک می شود.

با بچه های ODD چه کار کنیم؟

در طول سالیان متمادی، روش های درمانی متنوعی برای مواجهه با مشکلات رفتاری شناختی و هیجانی کودکان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای به کار گرفته شده است. که قسمتی از آنها بر مداخلات فردی و قسمتی دیگر بر مداخلات خانوادگی متمرکز شده اند، به نحوی که برنامه های آموزشی والدین برای کمک به مدیریت رفتار فرزندانشان، روان درمانی فردی برای مدیریت خشم، خانواده درمانی برای بهبود ارتباط، آموزش مهارت های اجتماعی برای افزایش انعطاف پذیری و تحمل ناکامی در بین همسالان و درمان شناختی- رفتاری برای آموزش حل مساله و کاهش منفی گرایی است که در اینجا به یکی از آنها که به قرارداد همبستگی موسوم است، اشاره می کنیم.

 قرارداد همبستگی یعنی تنظیم قرارداد رفتاری روزانه برای مشخص کردن انتظارهای رفتاری، جوایز و تنبیه ها برای رفتارهای کودک. در این روش کودک هر روز به ازای هر رفتار مثبت، پاداش و برای رفتار منفی، تنبیهی ملایم خواهدداشت. انجام این قرارداد شامل چهار مرحله است که عبارتند از:

مرحله اول، مشخص کردن انتظارهای رفتاری: به این معنا که در این مرحله والدین و پرستار کودک باید انتظار خود را واضح و شفاف مشخص کنند، به طوری که برای او کاملا مشخص باشد که چه انتظاری از او می رود و باید چه رفتاری داشته باشد تا در ازای آن پاداش دریافت کند. باید مطمئن شد که کودک کاملا متوجه انتظارها شده است. رفتارهای هدف ممکن است شامل رفتارهای نامطلوب که لازم است حذف شوند یا رفتارهای مطلوب که قرار است بیشتر باشد.

بعنوان مثال در صورتی که والدین بگویند: «هرچیزی که می گویم باید گوش کنی» بسیار مبهم و کلی است. باید جمله به این صورت بیان شود: «من از تو می خواهم که فقط با یک بار درخواست تکالیفت را انجام دهی.» این جمله مشخص تر از درخواست قبلی است. نکته مهم این است که سطح توقعات والدین نباید بیش از توان کودک باشد. نباید فراموش شود که هدف، شکل دهی رفتار مطلوب است پس نباید از ابتدا از کودک بیش از توان او انتظار داشت.

مرحله دوم، تعیین اینکه چگونه رفتارهای هدف اندازه گیری خواهد شد: والدین یا درمانگر باید قادر به ثابت کردن وقوع یا عدم وقوع رفتارهای هدف باشند.

مرحله سوم، تعیین زمانی که رفتار باید اجرا شود: هر قرارداد باید چارچوب زمانی داشته باشد تا در زمان لازم رفتار انجام شود.

مرحله چهارم، مشخص کردن امتیازهای به دست آوردنی یا از دست دادنی متناسب با رفتار کودک: این مرحله شامل ساختن فهرست پاداش است. باید از خود کودک پرسیده شود که می خواهد چه پاداشی بگیرد و چه انتظارهایی از والدین دارد. امیتازهایی که کودک می تواند به دست آورد یا امکان دارد از دست بدهد هم باید مشخص شود. ایده اصلی این است که کارهای کوچک امتیازهای کوچک و کارهای بزرگ امتیازهای بزرگ داشته باشد.

پرستار بچه

منبع: موسسه پرستاری ضربان

راهکارهایی برای تشویق بچه به لباس پوشیدن

موقع پوشاندن لباس برای بچه او را در این کار شرکت دهید تا کودک شما جبر، عجله و فشار را احساس نکند.

توصیه هایی برای لباس پوشیدن بچه

از دید کودکان درآوردن لباس و پوشیدن آن کارخوشایندی نیست و البته نباید هم باشد، بعنوان مثال، وقتی که می خواهید لباس اش را بپوشانید. اول، همه جا تاریک می شود و دیگر هیچ چیز را نمی بیند، چون پیراهن روی سر اوست، بعدش هم به احتمال زیاد، یقه لباس و چانه و صورت او اذیت می شود تا بالاخره از شر پوشیدن پیراهن خلاص شود. وقتی می خواهید شلوار بچه را از پای اش درآورید، او باید تعادل اش را روی یک پا حفظ کند و این برای او راحت نیست.

پس به او حق بدهید که از این کار خوش اش نیاید، به خصوص، در صورتی که عجله داشته باشید، آنوقت تمام این اتفاقات ناخوشایندتر هم می شود، بعنوان مثال امکان دارد هنگام بالا کشیدن زیپ لباس، پوست کودک زخمی شود و به او آسیب برسد.

چند راه حل و توصیه برای لباس پوشیدن بچه

موقع پوشاندن لباس کاری کنید که کودک احساس فشار و سختی نکند، بعنوان مثال در تمام مدت با او صحبت کنید و به او بگویید دارید چه کار می کنید:«خب، الان می خوام پیرهنت رو تن ات کنم... می شه این دست ات رو بکنی تو آستین ات؟ آفرین، آهان! حالا اون یکی دست ات و ...» و در حین کار تعریف و تمجید کنید تا مشارکت بیشتری انجام دهد.

بهتر است لباس هایی را برای او انتخاب کنید که پوشیدن و درآوردن اش آسان باشد و بچه ها قادر به یادگیری این کار باشند و به پوشیدن و در آوردن آنها تشویق شوند؛ مثلا بستن کفش های بنددار برای کودکان، سخت است اما اگر سگک کفش چسبی باشد، آنها به تنهایی قادرند کفش بپوشند یا بستن دکمه های فشاری لباس سخت است اما راحت می توانند لباس زیپ دار را بپوشند.

 لباس پوشیدن بچه ها با این راه حل ها آسان می شود

سعی کنید لباس پوشیدن را به شکل بازی و تفریح انجام دهید. او را رها کنید. برای او وقت بگذارید و همیشه بدانید عجله در این کار، او را به نحسی می کشاند و اعصاب تان را بر هم می زند. لباس مناسبی که برا ی اش در نظر گرفته اید از شب قبل مشخص و آماده کنید. هرگز به او نگویید:«امروز چه لباسی می خواهی بپوشی؟» این سوال به نظر کودک نوپا دو معنا دارد: اول اینکه شما نمی دانید او باید چه بپوشد. دوم اینکه لباس پوشیدن باید مطابق میل او باشد.

او هنوز معنای انتخاب را درک نمی کند. در نتیجه شما با شرایطی مواجه می شوید که در اوج سرمای زمستان، او تمایل به پوشیدن لباس تابستانی دارد! برای پیشگیری از این مشکل باید در پایان هر فصل، لباس های فصل را جمع آوری کنید. می توانید به بچه 3 ساله اجازه بدهید از بین لباس های مناسبی که شما برحسب شرایط و فصل در نظر گرفته اید و از میان 3 گزینه ای که پیشنهاد می دهید، یکی را انتخاب کند.

ولی به بچه های کوچک تر که معنای انتخاب را نمی دانند، باید یک پیشنهاد بدهید. در صورتی که به این نکات اهمیت ندهید و مشکل را اصولی و از پایه حل نکنید، لباس پوشاندن به خردسال وقت و انرژی زیادی از شما می گیرد.

پرستار بچه

منبع: موسسه پرستاری مهرگان